Hoe het allemaal begon
Door: Lotte van Bree
Blijf op de hoogte en volg Lotte
08 Oktober 2016 | Nieuw Zeeland, New Zealand
AMSTERDAM-BANGKOK
Nadat ik was uitgezwaaid op het vliegveld door vera, soof pap & mam kon ik zeggen dat mij reis echt was begonnen, vanaf dat moment stond ik er 'alleen' voor!
In Amsterdam verliep alles prima aangezien daar alles duidelijk staat aangegeven. Eenmaal in het vliegtuig veranderde alles in het chinees (Chinese airlines). Natuurlijk heb ik me wel kunnen redden met de Engelse vertalingen, deze klonken meer als een mini samenvatting van alle Chinese verhalen, maar daar moest ik het maar mee doen. Gelukkig heb ik me 11 uur lang kunnen vermaakt tussen de luxe van de meest nieuwe films, veel eten, muziek en verslavende spelletjes. Helaas zijn mijn 46 slaappogingen mislukt en had ik de eerste stappen naar een lichte jetlag al snel te pakken.
Aangekomen in Bangkok was ik verbaast over de krottenwijken en overstroomde weilanden die ik onderweg vanuit de lucht zag. Normaal zijn deze beelden alleen in je aardrijkskunde boek te vinden maar back to reality zijn deze foto's voor sommigen mensen hun dagelijkse omgeving.
Op het vliegveld moest ik opnieuw door de douane en als volgt op zoek naar de gate om weer het vliegtuig in te kunnen. Het vliegveld was één grote chaos met overal Chinese tekens, pijlen in alle richtingen en minimaal Engels sprekende werknemers. Na heel wat wanhopige rondjes lopen is het me uiteindelijk gelukt om de juiste gate te vinden. Op naar Taiwan!
BANGKOK-TAIPEI
Na een korte vlucht van 4 uur was ik in Taipei. Hier moest ik op zoek naar iemand die mij kon helpen met het feit dat ik een dagkamer aan geboden zou krijgen aangezien er meer dan 10 uur tussen het moment dat ik aankwam en weer verder zou vliegen.
Na wat formulieren invullen en wachten in oneindige rijen had ik m'n eerste paspoort stempel en was ik officieel in Taiwan.
Hier stond m'n taxi chauffeur me al op te wachten, super goed geregeld tenminste dat dacht ik. Maar dat gevoel was al snel verdwenen. Aangezien ik niet wilde eindigen in Taiwan vroeg ik de chauffeur de simpele en logische vraag; 'how do i make Sure that i Will be Back on time for my next flight?' Het enige wat hij daarop wist te zeggen was 'yes'. Ik keek hem nogal moeilijk aan waardoor hij waarschijnlijk door had dat het niet het antwoord was waar ik op hoopte. Bij de info balie vroeg hij of iemand mij kon helpen maar helaas was hun Engels ook niet goed genoeg om deze vraag te verstaan. Het was zelfs zo erg dat ze iemand hebben moeten bellen om Engels met me te praten. En nee, mijn Engels is niet zo slecht dat het zo onverstaanbaar was.
Eenmaal in het hotel was ik in een hele andere wereld waar alles met een glazen, marmeren of gouden laagje was bedekt. En dat terwijl buiten alles eruit ziet alsof het elk moment in elkaar stort.
In de avond werd ik opgehaald en was ik veilig en op tijd aangekomen voor m'n vlucht!
TAIPEI-BRISBANE
Na een vlucht van 9 uur en weer weinig tot geen slaap was ik weer een stapje dichter bij m'n jetlag. Na 35 uur reizen was ik er op dat moment echt wel een beetje klaar mee. Wat wel een opluchting was is dat ik eindelijk van alle Chinese/Taiwanese chaos af was en verliep het allemaal top hier. Nog maar een vlucht van 4 uur te gaan!
BRISBANE-AUCKLAND
De laatste 4 uurtjes waren zo voorbij, voor ik het wist was het zover, ik was in Nieuw-Zeeland! Na de landing kon ik het nauwelijks geloven dat ik nu echt aan de andere kant van de wereld was. Altijd al een droom van me geweest om hier heen te gaan en nu was ik er ook werkelijk!
Na m'n bagage opgehaald te hebben moest ik de strenge controles nog door.. Na een formulier ingevuld te hebben en dit te hebben ondertekend zodat het vast staat dat je het naar de waarheid in hebt gevuld. Dit betekend dat als ze iets aantreffen qua eten of wat dan ook waarvan je hebt gezegd dat je het niet in je bagage hebt je een boete van 400NZD krijgt... Ondanks ik zeer zeker wist dat ik al m'n eten eruit had gegooid kon de hond die er rondliep maar niet met z'n neus uit m'n tas komen. Hierdoor werd ik apart genomen en hebben ze m'n hele tas onderste boven gehaald, dit terwijl de vrouw me nog honderd keer vroeg of ik echt geen eten in m'n tas had en dat ik het anders nu nog kon zeggen. Gelukkig had ik gelijk en zat er geen eten in. Nadat ik alle controles had doorstaan kon ik officieel zeggen dat ik in Nieuw-zeeland was! Alweer m'n tweede stempeltje in m'n paspoort.
Aangezien ik het voordeel heb van familie aan deze kant van de wereld heb ik een adresje waar ik even terecht kan voordat ik verder ga reizen. Emarica en Susan met haar zoontje stonden me op te wachten en na een warm welkom ben ik snel m'n bed in gegaan.
I did it
Nadat ik was uitgezwaaid op het vliegveld door vera, soof pap & mam kon ik zeggen dat mij reis echt was begonnen, vanaf dat moment stond ik er 'alleen' voor!
In Amsterdam verliep alles prima aangezien daar alles duidelijk staat aangegeven. Eenmaal in het vliegtuig veranderde alles in het chinees (Chinese airlines). Natuurlijk heb ik me wel kunnen redden met de Engelse vertalingen, deze klonken meer als een mini samenvatting van alle Chinese verhalen, maar daar moest ik het maar mee doen. Gelukkig heb ik me 11 uur lang kunnen vermaakt tussen de luxe van de meest nieuwe films, veel eten, muziek en verslavende spelletjes. Helaas zijn mijn 46 slaappogingen mislukt en had ik de eerste stappen naar een lichte jetlag al snel te pakken.
Aangekomen in Bangkok was ik verbaast over de krottenwijken en overstroomde weilanden die ik onderweg vanuit de lucht zag. Normaal zijn deze beelden alleen in je aardrijkskunde boek te vinden maar back to reality zijn deze foto's voor sommigen mensen hun dagelijkse omgeving.
Op het vliegveld moest ik opnieuw door de douane en als volgt op zoek naar de gate om weer het vliegtuig in te kunnen. Het vliegveld was één grote chaos met overal Chinese tekens, pijlen in alle richtingen en minimaal Engels sprekende werknemers. Na heel wat wanhopige rondjes lopen is het me uiteindelijk gelukt om de juiste gate te vinden. Op naar Taiwan!
BANGKOK-TAIPEI
Na een korte vlucht van 4 uur was ik in Taipei. Hier moest ik op zoek naar iemand die mij kon helpen met het feit dat ik een dagkamer aan geboden zou krijgen aangezien er meer dan 10 uur tussen het moment dat ik aankwam en weer verder zou vliegen.
Na wat formulieren invullen en wachten in oneindige rijen had ik m'n eerste paspoort stempel en was ik officieel in Taiwan.
Hier stond m'n taxi chauffeur me al op te wachten, super goed geregeld tenminste dat dacht ik. Maar dat gevoel was al snel verdwenen. Aangezien ik niet wilde eindigen in Taiwan vroeg ik de chauffeur de simpele en logische vraag; 'how do i make Sure that i Will be Back on time for my next flight?' Het enige wat hij daarop wist te zeggen was 'yes'. Ik keek hem nogal moeilijk aan waardoor hij waarschijnlijk door had dat het niet het antwoord was waar ik op hoopte. Bij de info balie vroeg hij of iemand mij kon helpen maar helaas was hun Engels ook niet goed genoeg om deze vraag te verstaan. Het was zelfs zo erg dat ze iemand hebben moeten bellen om Engels met me te praten. En nee, mijn Engels is niet zo slecht dat het zo onverstaanbaar was.
Eenmaal in het hotel was ik in een hele andere wereld waar alles met een glazen, marmeren of gouden laagje was bedekt. En dat terwijl buiten alles eruit ziet alsof het elk moment in elkaar stort.
In de avond werd ik opgehaald en was ik veilig en op tijd aangekomen voor m'n vlucht!
TAIPEI-BRISBANE
Na een vlucht van 9 uur en weer weinig tot geen slaap was ik weer een stapje dichter bij m'n jetlag. Na 35 uur reizen was ik er op dat moment echt wel een beetje klaar mee. Wat wel een opluchting was is dat ik eindelijk van alle Chinese/Taiwanese chaos af was en verliep het allemaal top hier. Nog maar een vlucht van 4 uur te gaan!
BRISBANE-AUCKLAND
De laatste 4 uurtjes waren zo voorbij, voor ik het wist was het zover, ik was in Nieuw-Zeeland! Na de landing kon ik het nauwelijks geloven dat ik nu echt aan de andere kant van de wereld was. Altijd al een droom van me geweest om hier heen te gaan en nu was ik er ook werkelijk!
Na m'n bagage opgehaald te hebben moest ik de strenge controles nog door.. Na een formulier ingevuld te hebben en dit te hebben ondertekend zodat het vast staat dat je het naar de waarheid in hebt gevuld. Dit betekend dat als ze iets aantreffen qua eten of wat dan ook waarvan je hebt gezegd dat je het niet in je bagage hebt je een boete van 400NZD krijgt... Ondanks ik zeer zeker wist dat ik al m'n eten eruit had gegooid kon de hond die er rondliep maar niet met z'n neus uit m'n tas komen. Hierdoor werd ik apart genomen en hebben ze m'n hele tas onderste boven gehaald, dit terwijl de vrouw me nog honderd keer vroeg of ik echt geen eten in m'n tas had en dat ik het anders nu nog kon zeggen. Gelukkig had ik gelijk en zat er geen eten in. Nadat ik alle controles had doorstaan kon ik officieel zeggen dat ik in Nieuw-zeeland was! Alweer m'n tweede stempeltje in m'n paspoort.
Aangezien ik het voordeel heb van familie aan deze kant van de wereld heb ik een adresje waar ik even terecht kan voordat ik verder ga reizen. Emarica en Susan met haar zoontje stonden me op te wachten en na een warm welkom ben ik snel m'n bed in gegaan.
I did it
